En busca da cagalla do lagarto

A Ermida no alto, a casa da Ribeira no val No cumio, a pequena igrexa da Ermida érguese orgullosa, herdeira dun templo precristián, probablemente asentada sobre as ruínas dun antigo castro celta. Dende alí, a súa presenza domina todo o val. Máis abaixo, xunto ao río, a casa da Ribeira, unha obra do século XIV que leva séculos en harmonía coa paisaxe. Se damos creto aos refráns  “Se ten capela, pombar e ciprés, pazo é”,  “casa con ciprés, pazo es”,  “si tiene capilla, palomar y ciprés, pazo es”, estamos ante un pazo, xa que a casa ten ciprés, patín e capela adicada a Santa Lucía. O que non sei é se ten pombar. O ciprés abaixo no pazo e arriba no cemiterio, símbolo de eternidade e inmortalidade, unha ponte entre o Ceo e a Terra. Polo seu verdor perenne e a súa longa vida, coñécese como a árbore da vida. Texto e debuxo de ©Manuel R. Crespo